maandag 15 november 2010

Hampi

Eindelijk weg uit Panjim.
Heel vroeg opgestaan en de taxi genomen naar het treinstation in Margao.
Met de trein gaan we van Margao naar Hospet, volgens de LP een ritje van om en bij de 8 uren, en van Hospet met de rikshaw naar Hampi.
De treinreis was een ervaring op zich en ook al hadden we sleeper couches geboekt toch was het drummen geblazen. Maar al bij al was het een comfortabele reis, Petra zat te mijmeren bij het voorbij tsjokkende landschap terwijl ik hard m'n best deed om mijn eerste boek uit te krijgen.
De aankomst in Hospet was een typische voor een toeristische plek, nog voor de trein stilstond werden we al aangeklampt door kandidaat rikshaw drivers.
Effe prijs overeen komen en dan op naar Hampi dat 14km verder ligt.
We waren beide zeer benieuwd want langs alle kanten hadden we gehoord dat Hampi een absolute aanrader is.
En inderdaad, Hampi is ronduit schitterend !!!
Niet alleen voor de vele mooie tempels en het magische landschap waarin ze liggen maar vooral ook door het gewone Indische dorpsleven dat je hier duidelijk te zien krijgt.
We logeren in een guesthouse in Hampi bazaar, de omgeving rond de main tempel.
Hampi bazaar kan ik best omschrijven als een lange laan met aan de ene kant de hoofd tempel en aan de andere kant de toegang tot een ander tempel complex.
Daartussenin vind je winkeltjes, straatventers, rikshaws, brommertjes, restaurants, drommen pelgrims en de simpele huisjes van de bewoners zelf.
Aan de linker en rechter kant is Hampi bazaar omgeven door bananenplantages en een grote rivier.
Wat verder weg begint een magisch rotslandschap dat zich tot aan de horizon uitstrekt, de views en de omgeving zijn zo mooi dat we er stil van worden.
Eigenlijk is het onmogelijk om Hampi te beschrijven, Hampi is iets wat je zelf moet ervaren en beleven.

morgen meer en misschien al een paar foto's

zaterdag 13 november 2010

Panjim

Zoals reeds gezegd zijn we hier niet zonder horten of stoten toegekomen.
Eerst vanuit Agonda met de rikshaw naar de bus halte om daar de bus te nemen naar Margao.
Tot Margao alles goed maar dan begon het.
We besloten om van daaruit de taxi te nemen tot in Panjim.
Onze chauffeur was echter van een heel bijzonder kaliber : eentje die super agressief en luidop vloekend het verkeer probeerde te overwinnen en daarbij alles uit zijn armzalige taxi probeerde te persen. Alleen was zijn vitessebak rotversleten wat zijn opdracht er niet makkelijker op maakte en de agressie alleen nog maar meer opstookte (doet me aan mezelf denken als ik in een slechte bui ben).
Eerst waren we beiden met verstomming geslagen want eerlijk gezegd heb ik nog nooit een indier zijn beheersing op zo'n manier weten verliezen maar na een tijdje begon ik het echt wel grappig te vinden en besloot om hem volmondig te steunen door mee op die andere klote chauffeurs te vloeken en hem aan te moedigen. We vloekten dus in stereo.
I know I'm bad ;-)
Aangekomen in Panjim was onze eerste guesthouse reeds volzet, dus op naar de volgende, we kenden de naam, het adres en we hadden uitleg gekregen hoe we moesten stappen.
Op de plaats waar we de guesthouse verwachtten was natuurlijk niets te vinden, ok geen probleem dan vragen we het even aan die vriendelijke politieagent. Spijtig genoeg was die niet bijster snugger dus die wist het antwoord niet. Dan maar naar de toeristische dienst aan de overkant van de straat, die gaan dat beslist wel weten. Petra achter gelaten op een rustig plekje met de rugzakken en ikke de weg gaan vragen. Bij de toeristische dienst kreeg ik een stadsplan, echter zonder straatnamen op, DUH !!!!
Dan maar rechtstreeks vragen met als antwoord ; "Your hotel is the red building right across the street." Ik kijk uit het venster en inderdaad een rood gebouw aan de overkant van de straat, Hanske happy !!!
Tot ik aan de overkant van de straat stond, het gebouw was wel rood maar NIET ons hotel.
Ok, nu begon ik toch langzaam te stomen want na een tocht van ettelijke uren en rondzeulen met zware rugzakken in een broedende hitte was ik echt toe aan een lekkere frisse pint, ik wou dat hotel dus zo snel mogelijk vinden.
Dan maar in cirkels het gebied verkend op zoek naar ons hotel.
Na ongeveer 45 minuten vragen en zoeken heb ik het dan toch eindelijk gevonden, niet zo ver van de plaats waar we initieel gezocht hadden EN op het einde van de straat waar die agent zijn post had. Die sukkel kende dus de straatnaam niet van de straat waar zijn wachhuisje stond, hoe dom kan een mens zijn ?
Maar allez, we hadden ons hotel en na een verfrissende douche doken we volle moed de stad in op zoek naar een leuk terrasje waar we een frisse pint konden drinken.
Na een dik uur zoeken nog niet 1 terras gevonden, om moedeloos van te worden !!!
Kortom, Hanske stond zowat op ontploffen.
Uiteindelijk na heel lang zoeken dan toch eentje gevonden (er is er maar 1 in de ganse stad) maar daar mocht je dan weer niet roken, grmbl grmbl grmbl !!!
De eerste dag in Panjim was dus alles behalve geslaagd te noemen.
Maar nadien, eens we er onze weg zowat kenden, leuke restaurants en koffiehuizen hadden ontdekt, was Panjim best gezellig.
Uiteindelijk zijn we maar een paar dagen in Panjim gebleven waarvan we er eentje met een driver zijn rondgetrokken om watervallen te bezichtigen en Old Goa te bezoeken en eentje waar we de fleamarket in Anjuna hebben bezocht.
Zowel de Dudhsagar watervallen als Old Goa waren leuk maar absoluut niets meer, ik denk dat we meer genoten hebben van onze vlot pratende driver dan van de attracties zelf.
De fleamarket in Anjuna daarentegen was een absolute topper, een dagje om niet snel te vergeten.

Maar ondertussen zitten we reeds in Hampi en dat is een heeeeel ander verhaal ;-)

donderdag 11 november 2010

BACK TO INDIA ;-)

Ons vertrek is vlotjes verlopen, effe vliegen tot Zurich, uitstappen, koffieke drinken, uurke later terug instappen, non-stop filmkes kijken en verder vliegen tot Mumbai.
Van Mumbai niet veel gezien want na een nachtje slapen vlogen we verder naar Goa maar dat was buiten Obama gerekend. Onze beste vriend was hier namelijk ook op bezoek met eindeloze vertragingen tot gevolg.
Wegens zijn druk schema hadden we niet echt de tijd om bij te praten maar we hebben met hem en zijn Michelleke afgesproken om op het einde van onze reis samen wat te doen.
Eens aangekomen in Goa zijn we dan door gereden naar Agonda voor een paar dagen beach en relax maar daar hebben de weer goden ne ferme boomstronk tussen gestoken want ook al zou het regenseizoen hier al lang gedaan moeten zijn daarboven zijn ze daar bijlange nog niet van overtuigd met als gevolg dat we bijna uit onze beach hut gespoeld zijn. Die hutjes zijn op zo een geweld natuurlijk niet voorzien met als gevolg dat het water letterlijk van de muren liep. Na 2 dagen hebben we ons reisschema dan maar aangepast en zijn we eerder naar Panjim vertrokken.
Onze trip tot daar was evenmin zonder hotsen en botsen maar daarover meer de volgende keer ...